Pharmacotherapy prior to and in acute haemorrhagic stroke. The use of pharmacotherapy and drugs-associated outcomes in real-world practice – findings from the Polish Hospital Stroke Registry

Background and purposeHaemorrhagic stroke is associated with substantial mortality and disability, thus prevention and appropriate treatment of acute intracerebral haemorrhage is crucial. We aimed to evaluate the use and the early and late outcomes impact of drugs administered before and in acute haemorrhagic stroke in a real-world practice.Material and methodsHaemorrhagic stroke patients hospitalized between 1st March 2007 and 29th February 2008 and reported in Polish Hospital Stroke Registry were analysed. Fully anonymous data were collected with standardized, authorized access, web-based questionnaire. Multivariate regression models were used to adjust for case-mix and evaluate the impact of drugs used prior to or in acute haemorrhagic stroke on outcomes. The early outcomes were defined as in-hospital mortality or poor outcome (death or dependency – modified Rankin Scale ≥ 3) at hospital discharge, while late outcomes covered one-year survival.ResultsA total of 3111 haemorrhagic stroke patients (mean age: 68.9 years; females: 46.7%) was reported. The analysis of pharmacotherapy showed low preventive use of hypotensive agents in hypertensive patients, high consumption of antibiotics and still overuse of vasoactive or neuroprotective compounds in acute haemorrhagic stroke. Regression models confirmed expected negative impact on stroke outcomes associated with oral anticoagulants but not antiplatelets and inconsistent impact of statins used prior to or in acute haemorrhagic stroke.ConclusionsPreventive underuse of hypotensive compounds contribute substantially to haemorrhagic stroke risk. The high consumption of antibiotics and neuroprotective or vasoactive compounds in haemorrhagic acute stroke reflect the need to improved quality and evidence-based clinical practice.

StreszczenieWstęp i cel pracyUdar krwotoczny jest związany ze znaczną śmiertelnością oraz niepełnosprawnością chorych; wymaga zarówno skutecznej profilaktyki, jak i leczenia ostrej fazy. Celem badania była ocena farmakoterapii stosowanej przed zachorowaniem i w ostrej fazie udaru krwotocznego mózgu, w warunkach codziennej praktyki klinicznej.Materiał i metodyAnalizie poddano grupę chorych hospitalizowanych z powodu udaru krwotocznego mózgu od 1.03.2007 r. do 29.02.2008 r., zgłoszonych do Szpitalnego Rejestru Udarów Mózgu w Polsce. W pełni anonimowe dane gromadzono z wykorzystaniem strukturyzowanego kwestionariusza internetowego z autoryzowanym dostępem. Do oceny wpływu leków stosowanych przed zachorowaniem oraz w ostrej fazie udaru krwotocznego na rokowanie wykorzystano wieloczynnikową analizę regresji z uwzględnieniem wpływu innych czynników rokowniczych. Wczesne wyniki leczenia zdefiniowano jako śmiertelność wewnątrz szpitalną i niekorzystny efekt terapeutyczny (punktacja ≥ 3 w zmodyfikowanej skali Rankina) przy wypisie ze szpitala, natomiast odległe wyniki leczenia jako całkowitą śmiertelność w ciągu pierwszego roku od udaru.WynikiAnalizie poddano dane 3111 osób hospitalizowanych z powodu udaru krwotocznego (średnia wieku: 68,9 roku; kobiety: 46,7%). Analiza farmakoterapii wykazała mały odsetek chorych z nadciśnieniem tętniczym stosujących leki hipotensyjne przed udarem i względnie częste wykorzystanie w leczeniu ostrego udaru krwotocznego antybiotyków oraz leków wazoaktywnych i neuroprotekcyjnych. W modelach wieloczynnikowych potwierdzono niekorzystny wpływ na rokowanie leków przeciwzakrzepowych, ale nie przeciw-płytkowych, i obserwowano przeciwstawny efekt statyn stosowanych przed udarem i w trakcie hospitalizacji.WnioskiZbyt rzadkie wykorzystanie leków hipotensyjnych w kontroli nadciśnienia tętniczego w okresie poprzedzającym hospitalizację istotnie wpływa na ryzyko udaru krwotocznego. Częste stosowanie antybiotyków oraz leków wazoaktywnych i neuroprotekcyjnych wskazuje na potrzebę dalszej poprawy jakości opieki w ostrym udarze krwotocznym.