Syncope and autonomic cardiovascular dysfunction in Parkinson disease

Background and purposeThe aim of the study was to investigate the relationship between syncope or presyncope occurrence and dysfunction of the cardiovascular autonomic system in patients with Parkinson disease (PD).Material and methodsTwenty-four PD patients were studied, including 10 subjects with syncope/presyncope and 14 controls without those symptoms. Ambulatory blood pressure monitoring (ABPM), Holter electrocardiographic monitoring, carotid sinus massage, tilt test, and cardiac scintigraphy with 123I metaiodobenzylguanidine (MIBG) were performed.ResultsDifferences between the two groups were found in myocardial scintigraphy and ABPM. The stepwise regression analyses suggest that the values of late phase reduced uptake of MIBG (95% CI: 0.0–0.77; p < 0.05) and daytime minimum systolic blood pressure (95% CI: 0.78–0.98; p = 0.007) may be related to the occurrence of syncope/presyncope.ConclusionsThe findings suggest an association between syncope/presyncope occurrence and dysfunction of the cardiovascular autonomic system in PD patients. Both 123I MIBG myocardial scintigraphy and ABPM may help identify a group of patients with an elevated risk for syncopic episodes which, in turn, may affect the choice of treatment.

StreszczenieWstęp i cel pracyCelem pracy była analiza wpływu uszkodzenia unerwienia układu sercowo-naczyniowego na występowanie omdleń i stanów przedomdleniowych w grupie osób z chorobą Parkinsona (ChP).Materiał i metodyDo badania włączono 24 chorych, u których rozpoznano prawdopodobną ChP. Grupę badaną stanowiło 10 osób, które zgłaszały występowanie omdleń i stanów przedomdleniowych, a grupę kontrolną 14 pacjentów bez takich incydentów w wywiadzie. Protokół badawczy obejmował następujące czynności: masaż zatoki szyjnej, monitorowanie EKG i ciśnienia tętniczego metodą Holtera (ABPM), test pochyleniowy oraz badanie scyntygraficzne serca z zastosowaniem 123I metajodobenzylguanidyny (MIBG).WynikiW analizie regresji logistycznej wykazano istnienie związku między występowaniem omdleń/stanów przedomdleniowych a wynikami ABPM – minimalnym ciśnieniem skurczowym w interwale dziennym (95% CI: 0,78–0,98; p = 0,007), a także wynikami fazy późnej badania scyntygraficznego serca z użyciem MIBG (95% CI: 0,0–0,77; p < 0,05).WnioskiWyniki badań sugerują związek pomiędzy występowaniem omdleń i stanów przedomdleniowych a zaburzeniami unerwienia autonomicznego układu sercowo-naczyniowego u chorych na ChP. Scyntygrafia serca z użyciem 123I MIBG oraz ABPM mogą być użyteczne przy ocenie narażenia na występowanie omdleń i stanów przedomdleniowych w tej grupie pacjentów, co powinno mieć wpływ na postępowanie terapeutyczne. Scyntygrafia serca z użyciem 123I MIBG jest badaniem bezpiecznym. W przypadku metod jakościowych, takich jak test pochyleniowy czy masaż zatoki szyjnej, stwierdza się większy odsetek powikłań.