کد مقاله | کد نشریه | سال انتشار | مقاله انگلیسی | نسخه تمام متن |
---|---|---|---|---|
2153121 | 1090156 | 2010 | 8 صفحه PDF | دانلود رایگان |

StreszczenieLeczenie zaawansowanej postaci choroby Parkinsona, w której występują wahania w stanie ruchowym (fluktuacje) i ruchy mimowolne (dyskinezy), za pomocą konwencjonalnej terapii doustnej jest bardzo trudne lub niekiedy niemożliwe. Dla tych chorych w ostatnich latach opracowano kilka metod postępowania: podskórne wlewy apomorfiny, zabiegi głębokiej stymulacji mózgu oraz dojelitowe wlewy lewodopy (Duodopa) podawanej bezpośrednio do jelita poprzez zewnętrzny zgłębnik założony poprzez powłoki skórne brzucha. Metoda ta jest bardzo skuteczna w redukcji czasu off i zmniejszaniu liczby dyskinez. Stosunkowo najwięcej powikłań wynika z awarii systemu zgłębnika, co jest jednak stale udoskonalane, podobnie jak wielkość i ciężar pompy. System Duodopa może być zastosowany u wielu chorych, którzy nie kwalifikują się do leczenia neurochirurgicznego, a jego skuteczność jest porównywalna lub nawet większa niż innych metod leczenia. W artykule przedstawiono teoretyczne przesłanki do stosowania tej metody leczenia, wskazania do implantacji systemu Duodopa, objawy niepożądane oraz porównanie z innymi metodami leczenia zaawansowanego okresu choroby Parkinsona.
Journal: Neurologia i Neurochirurgia Polska - Volume 44, Issue 4, 2010, Pages 396–403