Aneurysms of the distal anterior cerebral artery: a clinical series

Background and purposeDistal anterior cerebral artery (DACA) aneurysms, also called pericallosal or A2 aneurysms, are rare and comprise about 1.5 to 9% of all intracranial aneurysms. In this study, a series of 10 patients with DACA aneurysms who were surgically treated in our clinic is presented and discussed, focusing on their clinical features and surgical outcomes.Material and methodsA total of 344 patients with cerebral aneurysms were operated on in our clinic and 10 patients (2.9%) with DACA aneurysms were studied retrospectively. All patients underwent a computed tomography (CT) scan followed by four-vessel digital subtraction angiography (DSA).ResultsInitial CT revealed intracerebral haematoma (ICH) in 7 patients (70%) and in 2 of them the haematoma was over 3 cm in diameter. The pericallosal-callosomarginal bifurcation was the most common location in 9 patients (90%). Four cases (40%) showed multiple aneurysms. The mean waiting time for the operation was 4.8 days. Surgical clipping was performed in all the cases. Multiple aneurysms required two different craniotomies in the same session. The patients with ICH over 3 cm in diameter, in addition to poor preoperative grade, are likely to have a poor outcome, and so clinical grade is the definite factor affecting the surgical outcome of patients.ConclusionsDACA aneurysms are usually small and bleeding occurs irrespective of their size because of the lack of resistant arachnoid membranes at the level of the pericallosal cisterns. All DACA aneurysms, even if very small in size or discovered incidentally, should be aggressively treated because of the high tendency to rupture.

StreszczenieWstęp i cel pracyTętniaki tętnicy mózgu przedniej w odcinku dystalnym (distal anterior cerebral artery – DACA), określane również jako tętniaki tętnicy okołospoidłowej lub A2, są rzadkie i stanowią 1,5–9% wszystkich tętniaków śródczaszkowych. W pracy przedstawiono objawy kliniczne i wyniki leczenia chirurgicznego w serii 10 pacjentów z DACA leczonych w ośrodku autorów.Materiał i metodyW ośrodku autorów operowano dotąd 344 pacjentów z tętniakami mózgu; przeanalizowano retrospektywnie dane 10 pacjentów (2,9%) z tętniakami DACA. U wszystkich chorych wykonano tomografię komputerową (TK) głowy, a następnie czteronaczyniową cyfrową angiografię subtrakcyjną naczyń mózgowych.WynikiObecność krwiaka śródmózgowego stwierdzono w pierwszej TK u 7 chorych (70%) – u 2 średnica krwiaka przekraczała 3 cm. Najczęstszą lokalizacją tętniaka było miejsce podziału na tętnicę okołospoidłową i spoidłowo-brzeżną (9 pacjentów, 90%). W 4 przypadkach (40%) stwierdzono tętniaki mnogie. Średni czas do operacji wyniósł 4,8 dnia. We wszystkich przypadkach wykonywano chirurgiczne klipsowanie tętniaka. W przypadkach tętniaków mnogich konieczne było wykonanie drugiej kraniotomii podczas tego samego zabiegu. Większe prawdopodobieństwo niekorzystnego wyniku leczenia dotyczy, oprócz chorych z niekorzystną punktacją kliniczną przed zabiegiem, również pacjentów z krwiakiem śródmózgowym o średnicy > 3 cm. Stopień w ocenie klinicznej jest jednoznacznym czynnikiem określającym wynik leczenia chirurgicznego.WnioskiTętniaki DACA są zwykle małe, a krwawienie pojawia się niezależnie od ich rozmiaru, ze względu na brak stawiających opór błon pajęczynówki na poziomie zbiorników okołospoidłowych. Wszystkie tętniaki DACA, nawet małe lub stwierdzone przypadkowo, powinny być leczone zdecydowanie, ze względu na ich dużą skłonność do pękania.