Early and long-term results of the treatment of jugular paragangliomas using different ranges of surgical approach

Background and purposeThe applied approach to the jugular foramen is a combination of the juxtacondylar approach with the subtemporal fossa approach type A. The purpose of this study is to present our results of treatment of jugular paragangliomas using the aforementioned approach.Material and methodsTwenty-one patients (15 women, 6 men) with jugular paragangliomas were included in the study. The neurological status of the patients was assessed before and after surgery as well as at the conclusion of treatment. The approximate volume of the tumour, its relation to large blood vessels, cranial nerves and brainstem, as well as consistency and vascularity were also assessed.ResultsThe duration of symptoms ranged from 3 to 74 months. In 86% of patients hearing loss was the predominant symptom. The less frequent symptoms included pulsatile tinnitus in the head, dysphagia and dizziness. Approximate volume of the tumours ranged from 2 to 109 cm3. A gross total resection was achieved in 71.5% of patients. The postoperative performance status improved in 38% of patients, did not change in 38% and deteriorated in 24% of patients.ConclusionsA proper selection of the range of the approach to jugular foramen paragangliomas based on their topography and volume reduces perioperative injury without negative consequences for the radicality of the resection.

StreszczenieWstęp i cel pracyStosowany dostęp do otworu szyjnego to połączenie dostępu okołokłykciowego i dostępu podskroniowego typu A. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie własnych wyników leczenia przyzwojaków otworu szyjnego z wykorzystaniem powyższego dostępu.Materiał i metodyAnalizie poddano grupę 21 chorych z przyzwojakami otworu szyjnego (15 kobiet i 6 mężczyzn). U 10 chorych wykorzystano pierwszy, u 7 – drugi, a u 4 – trzeci zakres dostępu do otworu szyjnego. Ocenie podlegały stan neurologiczny chorych przed rozpoczęciem leczenia, po operacji i po zakończeniu leczenia oraz zmiany ich aktywności życiowej. Określano przybliżoną objętość operowanych guzów, ich stosunek do dużych naczyń, nerwów czaszkowych i pnia mózgu.WynikiDługość wywiadu wahała się od 3 do 74 miesięcy (mediana wyniosła 6 miesięcy). W 86% przypadków wiodącym objawem był niedosłuch. Rzadziej występowały pulsujący szum w głowie oraz zburzenia połykania i równowagi. Przybliżona objętość usuniętych guzów wahała się od 2 do 109 cm3. W 71,5% przypadków przeprowadzone resekcje były doszczętne. Aktywność życiowa u 38% pacjentów poprawiła się, u 38% nie zmieniła się, a u 24% uległa pogorszeniu.WnioskiDobór zakresu dostępu do otworu szyjnego, podyktowany topografią i rozmiarami przyzwojaka rozwijającego się w tym otworze i jego otoczeniu, pozwala na ograniczenie urazu operacyjnego bez negatywnego wpływu na radykalność resekcji.