| کد مقاله | کد نشریه | سال انتشار | مقاله انگلیسی | نسخه تمام متن |
|---|---|---|---|---|
| 246391 | 502365 | 2015 | 8 صفحه PDF | دانلود رایگان |
کلماتِ كليدي
1. مقدمه
2. بررسی ادبیات
2.1 ابزارها و مدل های برنامهریزی ایمنی ساخت و ساز عمومی
2.2 ابزارها و مدلهاي تخصیص فضای کاری عمومی
2.3 سیستم های برنامهریزی ایمنی چهار بعدي
3. روش پیشنهادی
شکل 1. کاربرد روش
3.1 تجزیه و تحلیل فرآیند و شناسایی ریسک
3.2 توسعه یک ابزار مبتنی بر ماتریس برای تعریف فاصلههای ایمن
شکل 2. محاسبه حداقل فاصله بین دو عنصر.
شکل 3. نمودار زمان – فضاء، نشاندهنده محلِ کارگر در سایت در نقاط مختلفِ زمان.
شكل 4. نمودار زمانبندي خطي
شکل 5. نمودار زمان - فضاء، نشاندهنده یک مسیر حرکت و یک شی استاتيك.
شكل 6. توليد واحد صنعتي كه موضوعِ مطالعه موردي بوده است.
3.3. توسعه روش برنامه ریزی ایمن، بر اساس نمودارهاي زمان – فضا
شكل 7. امتياز براي ويژگيهاي هفت كارگر مختلف.
3.4. اقدامات کنترل و تصویب یک طرح ساخت و ساز ایمن
4. پیاده سازی روش
جدول 1. حداقل فواصل مورد نياز بين كارگران (سانتيمتر)
شکل 8. نمودار زمان - فاصله نشاندهنده مسیرهای مختلف
5. نتیجه گیریها
• Safe distances between workers are ensured by analyzing their dynamic locations.
• A matrix-based method is used to define minimum safe distances, in light of workers' individual characteristics.
• 3D time–space diagrams are used to represent the movement of workers on site.
A planning methodology is introduced to ensure that workers on construction sites remain at a safe distance from each other. The methodology is based on the assumption that hazardous conditions, which occur on sites due to the proximity of different workers, depend on the interaction between both reinforcing and counteracting characteristics of the workers. The methodology includes a matrix-based method for the definition of minimum safe distances between workers, and the use of 3D time–space diagrams to represent and analyze the dynamic movements of workers on site. The methodology is implemented in a real case study in order to verify its feasibility.
Journal: Automation in Construction - Volume 50, February 2015, Pages 64–71