Vegetation recruitment in an enhanced floodplain: Ancillary benefits of salmonid habitat enhancement

از دست رفتن و تخریب گسترده زیستگاه های رودخانه ای به علت سدها، انحرافات، سیلاب ها و توسعه انسانی، در دهه های اخیر به افزایش پروژه هایی جهت بهبود زیستگاه رودخانه ها منجر شده است. این پروژه ها معمولا بر روی بهبود زیستگاه زمین (مانند پوشش گیاهی) و یا آبزی (به عنوان مثال، تخم ریزی و پرورش ماهی) تمرکز می کنند و معمولا ارتباط بین این دو سیستم را بررسی نمی کنند. با این حال، شواهد فراوان وجود دارد که ارتباطات پایه ای بین اکوسیستم های زمینی و آبزی وجود دارد، و تأثیرات انسانی مانند گسترش شهر، فعالیت های کشاورزی و درگیری های رودخانه می تواند هم از نظر هر دو سیستم را کاهش دهد. این مطالعه به بررسی اثرات بازسازی زیستگاه سالمونید بزرگسالان و نوجوانان بر استخدام، تراکم و ترکیب گیاهان رودخانه ای در ناحیه ای است که به شدت تحت تأثیر معادن و جریان قرار گرفته است. برای یک سال پس از قرارگیری رسوبات درشت کانال و ساخت سیلاب در ناحیه ای که پیش از این با بتونه های معدنی درشت پوشانده شده بود، فراوانی، غنای و تنوع گیاهان در چهار تداخل را مقایسه کردیم: سیلاب تازه ساخته شده، بتونه های ماین های جدا شده، جاده دسترسی، و یک منطقه ساحلی باقی مانده است که توسط معدن کمتر تحت تأثیر قرار گرفته است. غنی و تنوع در سیلاب بیشتر از هر گونه درمان دیگر بود؛ ما در مجموع 15 خانواده گیاه را در تدابیر سیلاب شناسایی کرده ایم، در مقایسه با سه تا پنج خانواده در درمان های دیگر. ما اختلاف معنی داری در ترکیب ترکیب گیاهان بین تیمارها با غنای بیشتر دارای تاکسون های گیاهی تالابی در درمان سیلاب داشتیم. این مطالعه نشان می دهد که احیای ارتباطات هیدرولوژیکی بین زیستگاه های آبزی و زمین و بازتوزیع گروه های اندازه گیری رسوب شده توسط معدن، می تواند شرایطی را ایجاد کند که کلونیزاسیون سریع گیاه تالاب، افزایش تنوع زیستی و بهبود عملکرد اکوسیستم را ایجاد کند.