A numerical method for calculating minimum distance to Near Earth Objects

محاسبه حداقل فاصله بین دو اجسام آسمانی که در ستاره ی ستاره ی یک ستاره قرار دارند، حتی زمانی که روش های محاسباتی استفاده می شود، کار دشواری است. در این مقاله ما این مسئله را برای مسئله مربوط به زمین و یک دنباله دار هماهنگی در نظر می گیریم و ما بحث مفصلی در مورد استفاده از دو روش ریشه شناسی شناخته شده برای حل آن ارائه می دهیم. نتایج ما نشان می دهد که واقعیت مهم این است که حداقل فاصله بین دو چنین اجسام چرخشی به طور کلی رخ می دهد زمانی که هیچ یک از بدن در تقاطع مداری نیست. رویکرد عددی که ما طراحی می کنیم چارچوبی است که در کارهای آینده مورد استفاده قرار می گیرد که به طور کلی مشکل کمینه سازی را که هنگام برداشت محدودیت همپوشانی ایجاد می شود، ارائه می دهد و می تواند به عنوان یک الگو برای حل مسائل مربوط به کمینه سازی مرتبط باشد.