Subjective assessment of university classroom environment

تحقیق در طراحی محیط های یادگیری ضروری است زیرا فضای کلاس درس بر عملکرد و عملکرد یادگیری دانش آموز تاثیر می گذارد. مطالعات بر روی ارزیابی ذهنی کلاس های درس معمولا بر روی تأثیر عوامل جنبه ای بیشتر مانند دما، نور، صدا و غیره، بر اساس مفاهیم یا ویژگی های تعریف شده توسط متخصصان تمرکز می کنند. بنابراین، ویژگی های مورد استفاده برای پیدا کردن روابط با پارامترهای طراحی ممکن است توسط کاربران شناخته شده، در نتیجه فرایند ارزیابی خود را تهویه مطبوع. هدف این مقاله، بررسی واکنش عاطفی دانش آموزان به کلاس های دانشگاهی در کلمات خود و سپس پس از به دست آوردن فضای معنایی، شناسایی عناصر طراحی شده است که پاسخ مثبت مثبت را ایجاد می کنند. این تحلیلی با استفاده از روش دیفرانسیل معنایی در چارچوب مهندسی کانسی انجام شد. نمونه ای از 918 دانشجو در 30 کلاس درسی در محل حضور داشتند. نتایج نشان می دهد که ساختار عاطفی دانش آموزان در رابطه با کلاس هایشان شامل شش فاکتور مستقل می باشد: قابلیت و چیدمان، راحت و دلپذیر، تمرکز و آسایش، طراحی مدرن، نور روز و نوردهی مصنوعی و نورپردازی مصنوعی. از این عوامل، تلاش برای بهبود محیط کلاس درس باید به طور عمده به دو جنبه هدایت شود: بهبود عملکرد کلاس درس، چیدمان، که به طور قابل توجهی مربوط به فضای کاری اختصاص یافته به دانش آموزان است. و احساس دلپذیری دلپذیر است که توسط تمام پارامترهای طراحی کلاس درس ایجاد شده است، اما به ویژه آنهایی که به رابطه کلاس درس با محیط بیرون اشاره می کنند.