Environmentally responsive design in Eastern Mediterranean. The case of vernacular architecture in the coastal, lowland and mountainous regions of Cyprus

صدها سال تجربه تجربی منجر به توسعه خانه های بومی و سازگار با محیط زیست و ژئومورفولوژی محلی شد تا نیازهای روزانه اشغالگران را برآورده سازد. در این راستا، معماری بومی به منظور طراحی معماری و مهندسی معاصر از نظر طراحی محیطی پاسخگو است. این مقاله بر روی یافته های تحقیق و پژوهش ادبی که در چارچوب یک برنامه تحقیقاتی بودجه دو ساله انجام شده است، به بررسی ابعاد طراحی زیست محیطی خانه های روستایی روستایی در مناطق ساحلی، کمین و کوهستانی قبرس می پردازد که ویژگی های متنوعی دارند ویژگی های توپوگرافی، زمین شناسی و اقلیمی. تحقیق بر تعداد معدودی از سکونتگاه های روستایی منجر به انتخاب نمونه های نمونه موردی و نیز انتخاب و تطبیق تعداد زیادی از خانه های بومی در شهرک های مورد نظر شد. توجه ویژه به ارتباط ساختار نوع ساختمان، پیکربندی فضاهای نیمه باز و فضای باز، مواد، روش های ساخت و ساز و ابعاد (اندازه و موقعیت) با جنبه های طراحی محیطی بود. مجموعه ای از ویژگی های طراحی بیولوژیکی کلاسیک، مربوط به کنترل میکرو کلاسیک در فضای باز، تکنیک های خنک کننده منفعل و حرارت، در هر منطقه اقیانوس اطلس ثبت شد. نتایج تحقیق توجه داشته باشید که معماری بومی، با چالش های خاص سازگاری که با شرایط محلی مطابقت دارد، با مشکل مواجه می شود. علاوه بر این، این نشان می دهد که معماری بومی، خود را به عنوان یک مدل برای یک رویکرد طراحی پایدار معرفی می کند. یافته های این مطالعه ممکن است در منطقه وسیع تر منطقه مدیترانه ای شرقی جایی باشد که ویژگی های نوعی، ساختاری و فضایی مشابه معماری بومی است.