Measuring and accounting for solar gains in steady state whole building heat loss measurements

برای اطمینان از عملکرد خوب حرارتی به طور مداوم و در مقیاس تحویل داده شده است، نیاز به اندازه گیری و درک از تلفات گرما از خانه ساخته شده است. همگام سازی یک حالت ثابت، روش رگرسیون خطی است که برای اندازه گیری ضریب انتقال حرارت کل ساختمان استفاده می شود. این مقاله عدم قطعیت ها در چنین اندازه گیری های بیرونی، در محل، به دلیل حضور و درمان سود خورشیدی را ارزیابی می کند. عدم اطمینان مربوط به سود خورشیدی از طریق هر دو تعداد نتایج آزمایش های زمین و آزمایشات هم گرمایش شبیه سازی شده مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج نشان می دهد که پراکندگی خسارت های خورشیدی که در یک روز دریافت می شود در روزهای بعد مجددا منتشر می شود. این رفتار پویا می تواند به تجزیه و تحلیل حالت پایدار منجر شود که از دست دادن گرما کم شود. علاوه بر این، اندازه گیری های نامناسب از تابش خورشید در محل، منجر به تعصب در اندازه گیری از دست دادن گرما می شود. به طور خاص، اندازه گیری های تابش خورشیدی افقی در محل نشان داده شده است که به طور قابل توجهی بیش از حد از دست دادن گرما در ساختمان های که نسبتا بالا از دستاوردهای مستقیم از طریق حفره های عمودی است. هر دو شکل عدم قطعیت بستگی به شرایط آزمایش محیطی و خصوصیات یک خانه تست دارد. بسیار ضخیم، کم حرارت و ساختمان های سنگین وزن، بیشترین حساسیت به چنین نااطمینانی را نشان می دهند، که در نهایت هر دو را هنگامی که آزمایش ها با موفقیت انجام می شود و ساختمان هایی که می توانند آزمایش شوند، محدود می کنند.