Estimating aftershock collapse vulnerability using mainshock intensity, structural response and physical damage indicators

این مقاله مدل های آماری را برای برآورد آسیب پذیری فروپاشی پس از فروپاشی ساختمان ها با استفاده از شدت جریان اصلی، پاسخ ساختاری و شاخص های آسیب فیزیکی توصیف می کند. عملکرد ساختمان های آسیب دیده اصلی به وسیله انجام تجزیه و تحلیل های پویایی افزایشی برای فروپاشی با استفاده از حرکات تدریجی زمین ارزیابی می شود. متغیرهای وابسته به جایگزین پیشنهاد شده است از جمله نسبت احتمال فروپاشی مشروط برای ساختمان های آسیب دیده و آسیب دیده. چالش های ناشی از همبستگی قوی بین پیش بینی کنندگان با استفاده از روش های پیشرفته تر، از جمله بهترین رگرسیون زیر، کمترین انقباض مطلق و اپراتور انتخاب، تجزیه و تحلیل اجزای اصلی و رگرسیون گجای کرج رگه گاوس است. مدل ها براساس دقت و ثبات آنها ارزیابی می شوند و در عین حال با مسائل ناشی از ابعاد بزرگ روبرو هستند. به طور کلی، رگرسیون ریجی گاوس کرنل مطلوبترین مدل بر اساس دقت و ثبات پیش بینیهای آن است. از سه نوع پیش بینی کننده، آنهایی که مربوط به آسیب فیزیکی قابل مشاهده به اجزای سازنده کلیدی می باشند، دقیق ترین و پایدارترین ارقام آسیب پذیری فروپاشی پس لرزه ها را تولید می کنند.