The entangled nature of interdependence. Bistability, irreproducibility and uncertainty

با استفاده از مدلهایی که بر روی افرادی که در تحقیق متمرکز هستند و اغلب نمیتوانند تکثیر شوند، علوم اجتماعی قادر به تعمیم نظریه به یک فیزیک ریاضی واقعیت اجتماعی نیستند تا علم تیم را پیش ببرد. به عنوان مثال، نظریه اطلاعات شانون و علوم اجتماعی، از جمله اقتصاد، فرض می کنند که مشاهدات فردی رفتار، رفتارهای واقعی را شامل می شود، از جمله خود گزارش از رفتار. در علوم اجتماعی این پدیده به دانشمندان علوم اجتماعی اجازه می دهد که رفتار خودشان را رفتار واقعی، توجیه مدل های شناختی به شدت (اما اگر درست باشد، رفتار خود فریب دهنده وجود نخواهد داشت). بسیاری از اقتصاددانان مقایسه بین شخصی را بی معنی می دانند. ما ادعا می کنیم که این تمرکز بر روی افراد با شواهد، از جمله بازی های آزمایشگاهی که با اعتقادات مذهبی موافق هستند، همکاری هایی را فراهم می کند که بهترین کیفیت اجتماعی را فراهم می کنند. در قلب این مدل های منطقی، اما غلط، وابستگی متقابل به عنوان یک محدودیت (نظریه اطلاعات) و یا آزمایش تجسس (مدل های شناختی) که باید برای تایید مدل های مبتنی بر افراد برآورده شود، دیده می شود. اما، ما استدلال می کنیم، دانشمندان علوم اجتماعی معتقدند که آنها وابستگی متقابل را درک می کنند، در حالی که نمی کنند. با جایگزینی افراد مستقل با آنهایی که وابسته به آن هستند در مدل های کوانتومی، ما دریافتیم که تنها رقابت میان تیم ها واقعیت اجتماعی را ایجاد می کند؛ جمعآوری افراد بی طرف، تیمی را تعیین می کند که بهترین واقعیت را بگیرد؛ و بهترین تیم های انجام شده، جستجوی خود را برای محیط زیست برای یافتن راه حل هایی که برای حل آن طراحی شده، به حداکثر می رسانند، در حالی که سازندگان فقیر به دنبال استراتژی های بهتر، هم تیمی های خود (از جمله ادغام) و یا هم تیمی های ضعیف تر هستند. با مدل کوانتومی مثل وابستگی متقابل ما یک مشکل باز را حل می کنیم تا نشان دهیم اعضای انبوه، مانع وابستگی تیمی و عملکرد ما به توجیه نتیجه گیری ما مبنی بر اینکه وابستگی متقابل یک انسان بدون منابع است، به طور مستقیم برای ارتقاء رفاه اجتماعی مورد بهره برداری قرار می گیرد.