Persons as dialogical-hermeneutical-relational beings - New circumstances 'call out' new responses from us

تغییر در جهان از چیزهایی که قبلا ساخته شده است به یک دنیای چیزها تبدیل می شود و هر زمان به طور مداوم در حال تغییر است. روانشناسی، مثل همه علوم دیگر، تلاش می کند تا با تجزیه و تحلیل، از بین بردن یک زندگی منحصر به فرد، همیشه در حال توسعه کل آلی به مجموعه ای از عناصر عمومی، موجود در حال حاضر، نامزدی، تلاش کند. اما همانطور که بختین روشن می کند در بحث درباره اینکه چگونه داستایوفسکی پویایی درونی مردم را نگران کننده در مورد چگونگی رفتار بهتر برای زندگی در زندگی خود می داند، چنین تفسیری از ویژگی های رفتاری معمول مشاهده شده منجر به تکرار مجدد انحراف از ظاهر شدن فرد، توسعه طبیعت. در زیر ابتدا دکارتسیسم را بررسی می کنم که در بسیاری از تفکر ما در تحقیقات اجتماعی امروز به نظر می رسد. پس از آن من توجه به اولویت جنبش های زندگی ما در جهان و پاسخ آنها به وقایع در اطراف ما است. در حالی که در نهایت به این واقعیت تبدیل می شود که به عنوان موجودات زنده، آنچه در داخل ما اتفاق می افتد، به اندازه آنچه که ما در درون آن قرار می گیریم، مهم نیست. اگرچه داستایوفسکی این واقعیت ناپایدار و در حال جریان را از لحاظ مجموعه ای از قطعه های متداول تصویر می کند، به این دلیل که طبیعت تجربه ما در زندگی روزمره - به عنوان موجودات هرمنوتیک-مذهبی-ارتباطی است، ما توانایی اساسی سازماندهی آنها را به کل مجموعه های واحد همه چیز را که فکر می کنیم و انجام می دهیم در پس زمینه قرار می دهیم.