Aesthetics as evaluative forms of agency to perceive and design reality: A reply to aesthetic realism

به دنبال یک دیدگاه طبیعتگرایانه واقع گرایانه، این مقاله تلاش می کند تا به پرسش متافیزیکی در مورد واقعیت یا زیبایی شناسی واقعیت کمک کند. در طی تکامل، عوامل شناختی توانایی های نظارتی (هدف هدایت شده) را ایجاد می کنند که محتوای پیش بینی شده را در قالب احساسات در مورد فرصت های تعامل ایجاد می کنند. این احساسات به عنوان بخشی اساسی از ارزیابی یا رفتار (که در این مقاله به عنوان زیبایی شناختی در نظر گرفته می شود) در نظر گرفته می شود که از طریق آن عوامل به ترتیب جنبه های دنیای خارجی خود را نشان می دهند. بنابراین، زیبایی شناسی، رفتار رفتارگرایانه را بر مبنای یک سازمان فرآیندهای ادغام شده در یک فرم نشان می دهد که منابع تعامل موفقیت یا خطا را در جنبه های خاصی از واقعیت خارجی را شناسایی، ارزیابی و مقایسه می کند. در حالی که عوامل به همان جنبه های واقعیت نزدیک می شوند همانطور که همه آنها با یک جهان ارتباط برقرار می کنند، ادعای ما این است که هنجار بودن زیبایی شناختی نمی تواند یک ویژگی عینی از این واقعیت باشد. این مدل مشکلات مکاتبات را به این ترتیب برطرف می کند که اقدامات و افکار عاملان باید به هر کیت یا عرفی (از نظر زیبایی شناسی) واکنش نشان دهند و در عین حال بر خود-هدایت رفتارهای زیباشناختی که باعث توسعه خلاق اشکال شناخت