Modeling contagion in policy systems

محققان فرآیند سیاست، توضیحات قانع کننده ای را برای الگوهای در سطح کلان توجه سیاستگذاران ارائه می دهند. با این حال، ما درک سیستماتیک کمی از رفتار روزمره این افراد داریم. چرا یک سیاستمدار مشخص در یک روز خاص تصمیم می گیرد بر روی یک مسئله فشرده تمرکز کند و بسیاری دیگر را نادیده بگیرد؟ من به این سوال از منظر سیستم های شناختی رسیدگی می کنم و استدلال می کنم که سیاست گذاران بازیگران بسیار متضاد هستند که محدودیت شناختی دارند و انگیزه ای برای نظارت دقیق بر محیط سیاسی دارند. این گرایش ها به ظهور رفتار بشر گسترده در توجه شخصی خود به مسائل سیاسی کمک می کند، یک پدیده ای که من به عنوان "مسمومیت موضوع" مفهوم می کنم. سپس، روشهای علوم اجتماعی محاسباتی را برای ساختن یک مدل شبیه سازی مبتنی بر عامل در طول زمان با توجه به سیاستمداران، مورد استفاده قرار می دهم. من همچنین سه چشم انداز تجربی را در رابطه با تراکم روابط ارتباطی بین بازیگران، حضور گروه های جداگانه (به عنوان مثال احزاب سیاسی و ائتلاف) و میزان بازیگران که از یکدیگر نشانه می گیرند، ارائه می کنند. از طریق یک سری از آزمونهای حساسیت، من اعتبار داخلی مدل را نشان می دهد و نشان می دهد که تغییرات افزایشی در تراکم شبکه، تقسیم بندی و نشستن همه باعث ایجاد روند واضح و قابل مشاهده در فرکانس رویدادهای مربوط به مسائل می شود.