A polygraph test for trustworthy structural similarity

آیا شباهت یا اقدامات فاصله هرگز اشتباه است؟ ذهنیت ذاتی در تشخیص شباهت به مدت طولانی از این دیدگاه پشتیبانی کرده است که همه قواعد شباهت به همان اندازه معتبر هستند و هر گونه اندازه گیری شباهت انتخاب شده تنها در برخی از حوزه های انتخاب شده موثرتر در نظر گرفته می شود. این مقاله شواهدی را ارائه می دهد که چنین دیدگاهی برای یک مورد خاص از شباهت ساختاری نسبی نادرست است. در این زمینه، تشابه و اندازه گیری های دور، گاهی اوقات اشتباه می کنند، و قضاوت هایی را ایجاد می کنند که می تواند به عنوان خطا در قضاوت در نظر گرفته شود. این ادعا توسط یک روش جدید برای ارزیابی کیفیت شباهت ساختاری و توابع فاصله پشتیبانی می شود که براساس مقیاس نسبی شباهت نسبت به اشخاص مرجع انتخاب شده است. روش ممکن است با استفاده از مجموعه داده های گرافیکی مصنوعی یا با نمودار هایی که اشیا را در یک دامنه کاربردی مورد استفاده قرار می دهند، اعمال شود. این کار روش را بر روی مجموعه داده های مصنوعی با روش های مشترک تشابه ساختاری در نمودار نشان می دهد. در نهایت، این مقاله سه نوع متفاوت از خطاهای قضاوت نسبی نسبی را شناسایی می کند و نشان می دهد که چگونه توزیع این خطاها مربوط به ویژگی های گراف در معیارهای مشترک شباهت است.