Testing the hypothesis of increasing hazard ratio in two samples

تست های طراحی شده برای تشخیص نسبت خطر افزایش نسبت به فرضیه های متناسب خطرات به طور کلی برای سایر گزینه ها نیز سازگار است. این مقاله آزمون فرضیه صفر نسبت افزایش نسبت خطر را فراهم می کند. تست براساس جدایی بین یک نسخه تجربی از تابع روند نسبی و بزرگترین محدب محسوب می شود. مدل خطرات متناسب، حداقل مدل مطلوب برای نمونه های بزرگ، برای تولید برش های مبتنی بر شبیه سازی استفاده می شود. یک مطالعه شبیه سازی عملکرد مناسب آزمون پیشنهاد شده را در نمونه های کوچک نشان می دهد. آزمون تحلیلی، همراه با یک نسخه گرافیکی، از طریق دو نمونه واقعی زندگی نشان داده شده است.