Estimating the medium access probability in large cognitive radio networks

طی دهه گذشته ما شاهد توسعه انفجاری فن آوری های بی سیم هستیم. در نتیجه تقاضا برای طیف الکترومغناطیسی به طور چشمگیری افزایش یافته است و منجر به مشکل کمبود طیف شده است. با وجود این، اندازه گیری های استفاده از طیف نشان می دهد که باند های مجوزی به شدت کم مورد استفاده قرار می گیرند در حالی که نوارهای بدون مجوز بیش از حد شلوغ هستند. در این زمینه، شبکه رادیویی شناختی به عنوان یک پارادایم خوشایند به منظور حل این مشکلات ظاهر می شود. سوال اصلی که این کار را تحریک می کند این است که: چه امکانات از طریق رادیو شناختی برای بهبود اثربخشی استفاده از طیف چه امکانات ارائه شده است؟ با در نظر داشتن این، ما یک روش مبتنی بر مدل های پیکربندی برای نمودارهای تصادفی پیشنهاد می کنیم تا بتوانیم احتمال دسترسی کاربران به کاربران متوسط ​​را تعیین کنیم. ما برای شبیه سازی صحت نتایج ما شبیه سازی ها را انجام می دهیم و همچنین مقایسه عملکرد بین برآورد ما و یک روش هندسی تصادفی را به دست می آوریم.