The consequences of a one-sided externality in a dynamic, two-agent framework

ما یک مدل دینامیکی را توسعه می دهیم که در آن همه عوامل به یک خارجی جهانی کمک می کنند، اما تنها کسانی که در یک منطقه خاص از آن رنج می برند. ما این را در یک محیط پویا از طریق یک عامل نسل دوگانه، مدل غیرقابل همکاری نسلها مدلسازی میکنیم و پیامدهای رشد اقتصادی و انتخابهای میان مدت را تحلیل میکنیم. ما متوجه می شویم که چندین حالت پایدار ممکن است از این عدم تقارن منجر شود. به ویژه، اگر نماینده ای که تحت تاثیر خارج از آن قرار دارد سهم بزرگی از درآمد خود را برای جبران آن صرف کند، ممکن است در یک تله فقر زیست محیطی گیر کرده باشد. ما شرایط را برای وجود و همگرائی محلی در برابر تعادل، و همچنین شرایط همگرایی جهانی با تله فقر فراهم می کنیم. در حالی که علاوه بر هزینه های تعمیر و نگهداری، خارجی ها تمایل دارند با مطالعه مالیات، سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه و یا یکسان، با تمرکز بر یکپارچگی بازار سرمایه تمرکز کنیم. به طور خاص، عوامل در منطقه آسیب دیده می توانند بازار سرمایه خود را برای سرمایه گذاری در جریان سرمایه باز کنند. ما تحقیق می کنیم که آیا یک بازار باز باز، رفاه آنها را بهبود می بخشد یا بدتر می شود. در حالی که ما متوجه می شویم که یکپارچگی بازار سرمایه، دامنه فقر زیست محیطی را از بین می برد، ما نشان می دهیم که یکپارچگی بازار سرمایه همیشه منافع هر دو عامل نیست. به طور خاص، ما شرایطی را فراهم می کنیم که عوامل اصلی ترجیح می دهند بازارهای سرمایه ای یکپارچه یا یکپارچه را ترجیح دهند.