Design and validation of an aircraft seat comfort scale using item response theory

این مقاله با هدف ارزیابی خواص روان سنجی یک مقیاس که راحتی صندلی هواپیما را اندازه گیری می کند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تجزیه و تحلیل فاکتور استفاده شده است. کیفیت روان سنجی با استفاده از نظریه پاسخ مورد بررسی قرار گرفت. نمونه شامل 1500 مسافر بود که پرسشنامه را در فرودگاه برزیلی تکمیل کرد. تجزیه و تحلیل فاکتور اطلاعات کامل نشان داد که یک عامل غالب وجود دارد که 34 درصد واریانس داده را توضیح می دهد. مقیاس تولید شده تمام سطوح داده های راحتی، از "بدون آسایش" تا "حداکثر راحتی" را پوشش می دهد. نتایج نشان می دهد که مسافران معتقدند راحتی وجود دارد، اما این زمانی بسیار کم است که این مسافران باید فعالیت های مورد نظر خود را انجام دهند. هنگامی که جنبه های صندلی هواپیما بهبود می یابد و احساسات مثبت ایجاد می شود، افزایش می یابد. اوج لذت را هنگامی که لذت بردن از تجربه و انتظارات مسافر از حد (حداکثر راحتی) بیش از حد است. این نتیجه به نظر می رسد با ادبیات سازگار است. تحقیقات بیشتر توصیه می شود که نتایج این پرسشنامه را با سایر روش های تحقیق مقایسه کنید و بررسی کنید که آیا پرسشنامه به اندازه کافی حساس است یا اینکه نتایج آن در عمل مفید است.