Comparing methods for the approximation of rainfall fields in environmental applications

داده های محیطی دیجیتال در حال تبدیل شدن به رایج هستند و میزان اطلاعاتی که آنها ارائه می دهند، به دلیل اندازه، تنوع و ماهیت دینامیکی داده های گرفته شده توسط دستگاه های حسگر پیچیده است. در مقاله چارچوب ارزیابی برای مقایسه روش ها برای تقریبی داده های بارش باران در شرایط واقعی ریزش مشاهدات مورد بحث قرار می گیرد. نوآوری که توسط این مطالعه تجربی به ارمغان آورده است، در محدوده جغرافیایی و ناهمگونی داده های مورد استفاده برای ارزیابی قرار دارد، که جنبه هایی است که تمام روش های تقریبی را به چالش می کشد. منطقه لیگوریا، واقع در شمال غرب ایتالیا، یک منطقه پیچیده برای وضوح و نزدیکی به دریا است که باعث وقوع رویدادهای پیچیده هیدروموتورولوژیکی می شود. داده های باران مشاهده شده بسیار ناهمگن هستند: دو مجموعه داده از باران اندازه گیری شده جمع آوری شده از دو شبکه مختلف باران سنج با ویژگی های مختلف و توزیع فضایی بیش از منطقه لیگوریا؛ مجموعه داده سوم از رادار آب و هوا می آید، با پوشش منظم تر از منطقه مشابه اما یک اعتبار متفاوت است. در نهایت، یک نوآوری دیگر از مقاله با پیشنهاد یک دیدگاه کاربردی در مقایسه مقایسه شده است. تقریبی مدل بارش باران است که حداکثر و تکامل آنها برای نظارت موثر حوادث هواشناسی ضروری است. بنابراین، ما یک تکنیک ردیابی طوفان را برای تحلیل جابجایی حداکثر محاسبه شده توسط روش های مختلف تطبیق می دهیم که به عنوان یک اندازه گیری غیرمستقیم در روش های تقریبی مورد تحلیل قرار گرفته است.