Influence of speaker familiarity on blind and visually impaired children's and young adults' perception of synthetic voices

در این مقاله، ما بررسی می کنیم که چگونه آشنایی با سخنرانان در هنگام بازی کردن بازی های صوتی ساخته شده با صداهای مختلف مصنوعی، زمان و میزان فعالیت کودکان نابینا و بزرگسالان را تحت تاثیر قرار می دهد. ما همچنین نشان می دهیم که چگونه آشنایی با سخنرانان بر سخنرانی و تشخیص گفتار مصنوعی تاثیر می گذارد. برای اولین تجربه ما صداهای مصنوعی از کودکان مدرسه، معلمان و سخنرانان که به آنها نا آشنا هستند، می پردازیم و از هر یک از این صداها برای ایجاد انواع دو بازی صوتی استفاده می کنیم: یک بازی حافظه و یک بازی دخمه پرپیچ و خم. نتایج نشان می دهد که دانش آموزان در هنگام بازی کردن با استفاده از صداهای مصنوعی ساخته شده با صدای خود زمان های تعامل بیشتری و عملکرد بهتر را دارند. این یافته ها می تواند مورد استفاده برای بهبود طراحی بازی های صوتی و کتاب های سخنرانی برای کودکان و نوجوانان نابینا و نابینا باشد. در آزمایش دوم ما نشان می دهیم که کودکان کور و بزرگسالان جوان در تشخیص صداهای مصنوعی بهتر از اصحاب مبتلا به نقص دیدنی هستند. ما همچنین نشان می دهیم که آشنایی متوسط ​​با بلندگو و شباهت بین صدای مصنوعی و طبیعی بلندگو با میزان تشخیص صدای مصنوعی بلندگو ارتباط دارد.