Remaining useful life prediction of degrading systems subjected to imperfect maintenance: Application to draught fans

مدل سازی تضعیف کنونی و مطالعات پیش بینی شده برای عمر مفید باقی مانده، یک فرض معمول وجود دارد که سیستم های تضعیف شده به طور کامل حفظ یا حفظ نمی شوند (به عنوان مثال، به عنوان وضعیت خوب به عنوان جدید). این مقاله مسائل مربوط به نحوه مدل سازی فرآیند تخریب و پیش بینی عمر مفید باقی مانده سیستم های تخریب پذیر تحت تأثیر فعالیت های نگهداری ناقص را مورد بررسی قرار می دهد که می تواند وضعیت سلامتی یک سیستم تخریب کننده را به هر سطح تخریب بین وضعیت به همان اندازه به عنوان جدید و به عنوان - بیدار به عنوان قدیمی. در این راستا، یک مدل غیر خطی که توسط فرآیند وینر هدایت می شود، ابتدا پیشنهاد می شود که مسیر مسیر تخریب سیستم تخریب پذیر تحت حمایت ناقص را مشخص کند، در حالیکه جهش های منفی برای اندازه گیری تأثیر فعالیت های نگهداری ناکافی بر تخریب سیستم، گنجانده شده است. سپس، تابع چگالی احتمال عمر باقیمانده باقی مانده، به صورت تحلیلی از طریق تبدیل مقیاس فضا، یعنی تبدیل مدل تخریب ساخته شده با جهش منفی که از یک سطح آستانه ثابت به یک مدل فرآیند وینر عبور می کند که از یک سطح آستانه تصادفی عبور می کند، حاصل می شود. برای اجرای روش پیشنهادی، پارامترهای ناشناخته در مدل تخریب، با روش برآورد حداکثر احتمال تخمینی محاسبه می شوند. در نهایت، مدل پیشنهادی تخریب و روش پیش بینی عمر مفید باقی مانده برای یک مورد عملی از طرفداران پیشرو متعلق به نوع سیستم های مکانیکی از کارخانجات فولاد است. نتایج نشان می دهد که برای یک سیستم تخریب پذیر تحت تعمیرات ناکافی، روش پیشنهادی ما می تواند پیش بینی های دقیق باقیمانده عمر مفیدتری را نسبت به مدل های معیار در ادبیات به دست آورد.