Laboratory investigation of ability of oil-based friction modifiers to control adhesion at wheel-rail interface

در چند سال گذشته، اصلاح کننده های اصطکاک بالای خط طراحی شده و مورد استفاده در بسیاری از سیستم های راه آهن در سراسر جهان است. این تقویت کننده های چسبندگی با استفاده از سیستم خارج از هیئت مدیره یا سیستم های برقی به منظور دستیابی به سطح متوسط ​​اصطکاک و منحنی چسبندگی مثبت اعمال می شود. تلاش های قبلی علمی عمدتا بر اثرات اصلاح کننده اصطکاک آب بر روی چسبندگی، خستگی نورد نورد، سر و صدای راه آهن و شکل گیری ریخته گری متمرکز بود. هدف از این مطالعه بررسی توانایی های اصلاح کننده اصطکاک روغن بر روی کنترل چسبندگی و کاهش سایش در رابط چرخ فلزی است. برای این منظور، دو اصلاح کننده اصطکاک تجاری مبتنی بر روغن به طور خاص استفاده شد. یک تری مترمربع توپ بر روی دیسک برای بررسی عملکرد کشش و عملکرد ترمز برای نسبت های مختلف لغزش در شرایط خشک استفاده شد. علاوه بر این، اثر تعدیل کننده اصطکاک بررسی شده است. در پایان آزمایشات انجام شده، میزان سایش، آسیب سطحی و تغییرات توپوگرافی سطح تعیین شده و در مقایسه با تماس خشک و روغن آلوده مقایسه شد. نتایج نشان می دهد که اصلاح کننده های اصطکائی بر پایه روغن قادر به کنترل چسبندگی در تماس چرخان می باشند اما به شدت وابسته به مقدار کاربرد اصلاح کننده اصطکاک می باشد. با توجه به رفتار اصطکاکی و پوشیدن، محتوای ذرات فلزی به نظر می رسد پارامتر حیاتی است.