Immigration quotas and immigrant selection

چندین عامل در ترکیب اولیه مهاجران در اوایل قرن بیستم، از جمله جنگ جهانی اول، قانون سواد آموزی 1917 و اجرای توافق نامه مهاجرت شدید تأثیر گذاشت. در این مقاله بررسی می شود که آیا اولین توافق مهاجرتی ایالات متحده که تحت قانون مهاجرت اضطراری 1921 تأسیس شده است، بر انتخاب مهاجران تأثیر می گذارد. قانون مهاجرت اضطراری سال 1921 به شدت تعداد مهاجرین قابل قبول را با ملیت محدود کرد. مهاجران کانادایی و یا هر مهاجرانی که در پنج سال متوالی در کانادا زندگی می کردند تحت این سهمیه محدودیتی نداشتند و می توانند آزادانه به ایالات متحده مهاجرت کنند. با استفاده از پرونده های رونویسی کشتی از ایالت های مجاور کانادا (به ویژه نیویورک، آلاسکا و واشنگتن) از مهاجران محدود به مهارت های مهاجران کانادایی بدون محدودیت قبل و بعد از استقرار سهمیه 1921. برآوردهای تفاوت در اختلافات نشان می دهد که این سهم منجر به مهاجران دارای مهارت بالاتری شده است.