From sustainability commitment to performance: The role of intra- and inter-firm collaborative capabilities in the upstream supply chain

سازمانها به طور فزاینده ای پایداری را به عنوان یک عنصر مهم از استراتژی های کسب و کار خود مشاهده می کنند و نقش توابع خرید و عرضه در انتقال تعهد پایداری به عملکرد، بسیار مهم است. با این حال، تأثیر تعهد پایداری در فرایندهای خرید و روال خرید و همچنین تاثیر چنین قابلیت هایی بر عملکرد، هنوز به طور تجربی بررسی نشده است. از یک دیدگاه مبتنی بر منابع، ما استدلال می کنیم که تعهد به پایداری منجر به خرید و توزیع توابع برای توسعه قابلیت های همکاری درونی و درون سازمانی می شود و این به نوبه خود این قابلیت ها بهبود عملکرد را فراهم می کند. بر اساس داده های نظرسنجی از 383 مدیر اجرایی در 10 کشور اروپایی و آمریکای شمالی، ما از مدل سازی معادلات ساختاری برای آزمون فرضیه های ما تجربی استفاده می کنیم. نتایج ما حمایت قوی از ارتباطات فرض شده بین تعهد پایداری و قابلیت های همکاری درون و درون سازمانی را فراهم می کند؛ و بین قابلیت های همکاری بین شرکت بین المللی و عملکرد محیطی و اجتماعی و هزینه ها. برعکس، اطلاعات ما از ارتباطات فرض شده بین قابلیت های همکاری درونی شرکت و هر دو جنبه از عملکرد پشتیبانی نمی کند. در بحث ما، قبل از بررسی محدودیت های مطالعه و فرصت های تحقیق آینده، ما در مورد یافته های تأیید کننده و متضاد در رابطه با نظریه و عمل، بازتاب می کنیم.