Financial sector development and dollarization in emerging economies

این مقاله در مورد ویژگی های مهم دلار سازی مالی و پیامدهای آن برای توسعه اقتصاد کلان و بخش مالی بحث می کند. علیرغم نیاز به کاهش نرخ تورم و کنترل نرخ ارز، کنترل رشد و توسعه اقتصادی، سیاست های پولی ممکن است به افزایش پول پایه کمک کند تا با رشد واقعی تولید ناخالص داخلی مواجه شود. در اقتصادهای به شدت دارایی شده، در دوره های کاهش ارزش پولی داخلی، دارایی های مالی و بدهی ها به سمت ارز خارجی حرکت می کنند و فشارهای ناگهانی بر نرخ ارز تشدید می شود. هنگامی که بانک های مرکزی تحت فشار برای حفظ نرخ ارز ثابت در شرایط اسمی قرار می گیرند، نرخ بهره در ارز داخلی در سطوح قابل توجهی بالاتر از آنهایی است که در دارایی های دلخواه قرار دارند. در چنین ایالت های دنیا، بانک ها ترجیح می دهند که به بخش دولتی با نرخ بالاتر از بخش خصوصی قرض دهند. اگرچه شرکت های خصوصی می توانند نرخ های پایین تر وام های دلار را به دست آورند، اما با توجه به عدم انطباق ارز که از بدهی های دالر به حساب می آیند، آنها نیز با نرخ ارز قابل توجهی مواجه هستند و درنتیجه بدهی های آنها ممکن است به سمت ابزارهای ارز داخلی تبدیل شود. این ترازنامه خود را تضعیف می کند، که به نوبه خود باعث می شود تا بخش بانکی به انواع مختلف خطرات منجر شود.