Corporate control and credible commitment

جداسازی کنترل و مالکیت - توانایی یک گروه کوچک به طور موثر برای کنترل یک شرکت، هرچند داشتن اقلیتی از حقوق جریان نقدی خود، در سراسر جهان رایج است، اما معمولا مورد انتقاد قرار می گیرد. به نظر می رسد گروه کنترل از موقعیت خود برای مصرف بیش از حد مقادیر بازده شرکت استفاده می کند و این موجب آسیب رساندن سهامداران اقلیت به دو روش می شود: پول کمتری وجود دارد و کنترل کننده ها ارزش شرکت را حداکثر نمی کنند. برعکس، ما در اینجا استدلال می کنیم که سهم مطلوب شرکت وجود دارد که باعث می شود گروه کنترل به حداکثر رساندن ارزش سهام، در حالی که سرمایه گذاران را مجبور به تامین مالی پروژه های شرکت می کند. نگرانی که شرکت های کنترل شده را بالا می برد این است که گروه کنترل نمی توانند به راحتی مرتکب مصرف بیشتر از سهم بهینه شوند. هزینه سرمایه شرکت در افزایش ناتوانی ناظران در حل این مشکل اعتماد در حال افزایش است، زیرا سرمایه گذاران بالقوه شرکت را به منظور مصرف مزایای خصوصی از شرکت هزینه می کنند. امروزه بررسی قضایی دقیق از معاملات کنترل شده تحت قوانین اجباری فدرال به کنترلکنندگان کمک می کند تا بیش از سهم مطلوب را انجام دهند. با این حال، قرارداد خصوصی و بررسی قضایی مکمل قوی هستند. بنابراین، توصیه اصلی هنجاری ما این است که فضای قراردادی را با کاهش مقررات اعتباری به پیش فرض باز کنیم. این اصلاحات در کشورهای در حال توسعه که دارای سیستم های قانونی موثر نیست، کمتر مفید خواهد بود. شرکت های دولتی در چنین کشورهایی نیز سهامداران کنترل دارند. ما روش های غیر قانونی متعددی را مورد بررسی قرار می دهیم که به موجب آن این سهامداران اعتبار خود را متعهد می شمارند تا مزایای خصوصی را جبران کنند، اگر چه ما همچنین نشان می دهیم که این روش ها در سیستم قانونی بالغ کمتر از قراردادن است.