A simple model of optimal deterrence and incapacitation

بازدارندگی جرایم و کاهش آن از طریق ناتوانی در یک مدل چند مرحلهای از جرم و اجرای قانون مورد مطالعه قرار گرفته است. تحریم های بهینه زندان و احتمال به حداکثر رساندن تحریم تعیین می شود. یک نقطه تأکید این است که ناتوانی افراد اغلب از نظر اجتماعی مطلوب است حتی زمانی که آنها به طور بالقوه قابل ردگیری هستند. دلیل آن این است که بازدارندگی موفق ممکن است به احتمال زیاد نسبت به احتمال تحریم ها و به همین ترتیب هزینه اجرای نسبتا بالا باشد. در مقابل، ناتوانی ممکن است منافع را بدون توجه به اینکه احتمال وقوع تحریم ها کم است، منجر شود، یعنی این ناتوانی ممکن است از بازدارندگی برتر باشد.