Judicial disharmony: A study of dissent

در حالی که به خوبی مستند شده است که قضات گاهی اوقات مخالف نتایج حاصل از موارد هستند، فهم کمتر این فرایند است که به موجب آن واگرایی آنها را توجیه می کند. در این مقاله، ما تجربی بررسی می کنیم چگونه قضات در نظر خود از قانون مربوط به یک مورد متفاوت هستند. ما مجموعه ای از داده های منحصر به فرد را در نظر می گیریم که جهان از نظرات منتشر شده در پرونده های دادگاه های فدرال ایالات متحده بین سال های 2001 تا 2005 که حاوی دیدگاه مخالف هستند، ایجاد کند. ما دریافتیم که قضاتی که در مورد یک پرونده اختلاف نظر دارند، مخالفت می کنند که کدام پیش شرط لازم است. قضات مسئولیت پذیری نسبت به سنت هایی که به لحاظ ایدئولوژیک با ترجیحات خودشان شبیه هستند، گران می شوند. مقدماتی که فقط توسط اکثریت به آنها اشاره شد، به شدت ایدئولوژیکی با ترجیحات نویسنده اکثریت مرتبط هستند؛ مقرراتی که توسط قاضی مخالف نقل شده است، به لحاظ ایدئولوژیکی با تنظیمات او مشابه است. پیشینی که توسط اکثریت و مخالف به آن اشاره شده است (به عنوان مثال، پیشینی که هر دو قاضی موافق هستند مربوط به مورد قبل از آنها هستند) به لحاظ ایدئولوژیکی با یک قاضی رابطه ندارند. یافته های ما شواهد قوی نشان می دهد که اختلافات قضایی در مورد نتایج حاصله، تفسیر های متفاوتی از قضات را از همان سابقه، اما گرانش نسبت به سنت بسیار متفاوت، را منعکس نمی کند.