Legal convergence and endogenous preferences

ما یک مدل دو کشور از پویایی قانونی را توسعه می دهیم که در آن رفاه اجتماعی هر کشور به طور کلی بر قانون واقعی آن، از نظر فرهنگی ایده آل، آن کارآمدی تکنولوژیکی و قانون واقعی کشور دیگر بستگی دارد. در مدل ما، کشور ها بهتر از زمانی که همه این قوانین هماهنگ می شوند. افزون بر این، در هر کشوری قانون واقعی و تعصبات فرهنگی جمعیت به هزینه تنوع قانونی، هزینه تفاوت در بین قانون واقعی و هر دو قانون ایده آل فرهنگی و بهره وری فن آوری مقررات پاسخ می دهد. ما نشان می دهیم که هماهنگی حقوقی بین المللی بدون هماهنگی بین کشورها امکان پذیر است. این اتفاق می افتد زمانی که قوانینی قانونی کارآمد وجود نداشته باشند یا زمانی که قوانین کارآمد کارآمد در کشورهای مختلف منحصر به فرد باشد. در این صورت، یکنواختی قانونی در بلندمدت درک می شود. هنگامی که قوانین قانونی کارآمد در زمینه تکنولوژی کشور وجود دارد، ما نشان می دهد که هماهنگی قانونی در بلند مدت امکان پذیر نیست.