Do credit constraints favor dirty production? Theory and plant-level evidence

این مقاله به بررسی تأثیر محدودیت های اعتباری بر تولید آلودگی تولید شده پرداخته است. من یک مدل نظری را که در آن شرکت های آلاینده از خارج سرمایه گذاری می کنند برای سرمایه گذاری در دارایی های مختلف، تحت محدودیت اعتباری، توسعه می دهند. بینش اصلی مدل این است که محدودیت های اعتباری، ترکیب دارایی ها را به سمت سرمایه گذاری بیش از حد سرمایه گذاری در دارایی های ملموس تحمیل می کند که می تواند به عنوان وثیقه متعهد شده و در نتیجه افزایش شدت انتشار گازها را افزایش دهد. پیش بینی های این مدل با استفاده از مجموعه داده های منحصر به فرد شامل اندازه گیری های سطح گیاهان انتشار آلودگی و اعتبار سنجی آزمایش می شوند. نتایج تجربی نشان می دهد که محدودیت های اعتباری به طور قابل توجهی افزایش انتشار آلودگی (حتی پس از حسابداری برای اثر مقیاس) را افزایش می دهد، و نتایج مقاومت چندین بازرسی قوی. علاوه بر این، تاثیر محدودیت های اعتباری به ویژه در صنایع با وابستگی بیشتر به اعتبار خارجی بسیار حاد است. در نهایت، من نشان می دهم که محدودیت های اعتبار در سطح شرکت ترکیب دارایی ها را مختل می کند و ترکیب دارایی ها بر انتشار آلودگی تاثیر می گذارد.