کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
5101880 1479413 2016 41 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Physician ownership of complementary medical services
ترجمه فارسی عنوان
داروسازی پزشکان خدمات پزشکی مکمل
کلمات کلیدی
پزشکان، خطر اخلاقی، اعتبار کالا، خود ارجاع،
ترجمه چکیده
هنگامی که پزشکان دارای امکانات خدمات پزشکی مکمل مانند آزمایشگاه ها و مراکز تصویربرداری هستند، آنها با ارجاع بیماران به این اشخاص، مالی می کنند. این باعث ایجاد انگیزه برای پزشک می شود تا با ارائه خدمات بیشتر از موارد ضروری از اعتماد بیماران بهره ببرد. با استفاده از داده ها از تایوان، که یک جدایی ؟؟ سیاست، که مالکیت پزشکان داروخانه ها را محدود می کند، تخمین می زنیم که در آن سیاست الزام آور است، از بین بردن این انگیزه پزشکان مجبور به تزریق 7.1 درصد کمتر در مواد مخدر. با توجه به افزایش خدمات تشخیصی مکمل و این که مواد مخدر تنها بخشی از هزینه های مراقبت های اولیه هستند، این سیاست کل هزینه ها را 1.8٪ کاهش داد. با این حال، تعداد زیادی از کلینیک ها از قانون گریختند و یا در ابتدا یا داروخانه های مجتمع را به شیوه های خود پس از سیاست مبدل ساختن آنها از سیاست معاف کردند. در نتیجه، این سیاست صرفا هزینه کل مواد مخدر را به میزان 2.1٪ کاهش داد و کل مراقبت های اولیه مراقبت را به میزان 0.5٪ کاهش داد.
موضوعات مرتبط
علوم انسانی و اجتماعی اقتصاد، اقتصادسنجی و امور مالی اقتصاد و اقتصادسنجی
پیش نمایش مقاله
داروسازی پزشکان خدمات پزشکی مکمل
چکیده انگلیسی
When physicians own complementary medical service facilities such as laboratories and imaging centers, they gain financially by referring patients to these entities. This creates an incentive for the physician to exploit patients' trust by recommending more services than necessary. Using data from Taiwan, which introduced a “separating” policy, that restricts physician ownership of pharmacies, we estimate that where the policy was binding, eliminating this incentive caused physicians to prescribe 7.1% less in drugs. Taking into account increases in complementary diagnostic services and that drugs are only a part of overall primary care spending, the policy reduced total expenditures by 1.8%. However, a large number of clinics exploited a loophole in the law and either had at baseline or integrated pharmacies into their practices post-policy making them exempt from the policy. As a result, the policy only reduced total drug expenditures by 2.1% and total primary care cost by 0.5%.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Journal of Public Economics - Volume 144, December 2016, Pages 27-39
نویسندگان
, , ,