Employment-based health insurance and misallocation: Implications for the macroeconomy

اکثر آمریکایی های کارآمد، بیمه های بهداشتی را از طریق محل کار به دست می آورند. قانون ایالات متحده نیاز به کارفرمایان برای استفاده از قیمت مشترک دارد، اما ارزش بیمه با خطر سلامت فردی متفاوت است. از این رو، پیوند دادن اشتغال و بیمه درمانی، گسل بین هزینه های حاشیه ای و مزایای بیمه ایجاد می کند. ما تاثیر این گوه را بر انتخاب شغلی و رفاه در یک مدل تعادل عمومی بررسی می کنیم. نمایندگان با شوک های مصئونیتی سلامت روبرو می شوند، دارای مزایای مدیریتی و کارگری ناهمگن هستند و کارگران یا کارآفرینان را انتخاب می کنند. اولا، ما یک سیاست بازپرداخت بیمه خصوصی را در نظر می گیریم که ارتباط بین اشتغال و بیمه درمانی را حذف می کند، بنابراین تنها توانایی برای انتخاب حرفه ای مهم است. با ساخت و ساز، این کارآمد ترین سیاست است. ما از درآمد رفاهی 2.28٪ از جداسازی بیمه درمانی و اشتغال برخوردار هستیم. دوم، با افزایش بودجه بیمه بهداشتی مبتنی بر اشتغال در سطح فعلی ایالات متحده از 62 درصد به 100 درصد، پیوند را تسریع می کنیم و 0.61 درصد از دست دادن رفاه را پیدا می کنیم.