On financial liberalization and long-run risk sharing

ما به پازل اشاره کردیم که با وجود افزایش تحرک سرمایه، تقسیم ریسک مصرف بین المللی بسیار محدود است. برای همه جفتهای کشور ممکن است، مصرف منحصر به فرد را به عنوان تفاوت بین مخارج مصرف واقعی سرانه مصرف ملی محاسبه کنیم. با استفاده از یک چارچوب جفتی مبتنی بر خواص سری زمانی مصرف انحصاری، یک آزمون احتمالی برای عدم استناد بودن نشان می دهد که میزان تقسیم ریسک در واقع برای نمونه های بزرگی از کشورهای صنعتی اتفاق می افتد. علاوه بر این، ما یک تحلیل پروبیت را برای تأیید یک رابطه مثبت آماری معنی دار بین احتمال همبستگی بین اقدامات ملی مصرف واقعی سرانه و میزان تحرک سرمایه بررسی می کنیم.