The debate between empirical and broader phenomenological approaches to research

از اواخر قرن نوزدهم، گفتمان بین پوزیتیویسم و ​​پدیده شناسی بر توسعه روش های تحقیق علوم اجتماعی غالب شده است. این استدلال در تحقیقات گردشگری فعلی منعکس شده است و برخی از محققان اعتبار پوزیتیویسم را تردید می کنند. در اینجا دیدگاه های متضادی که در دو نشریه اخیر چین بیان شده اند مورد بررسی قرار می گیرند. با تجزیه و تحلیل دو دیدگاه و روش آنها، ویژگی ها و محدودیت های هر دو پوزیتیویسم و ​​پدیده شناسی را می توان برجسته کرد. هر دو روش مثبت گرایی و پدیدارشناسی دارای مزایا و معایب خاص خود هستند و اغلب استفاده از دو نوع روش تحقیق هماهنگ است. در بعضی از روش های تحقیقاتی خاص، می توان از روش های مثبت و پدیده شناختی برای دستیابی به دانش علمی بیشتر ترکیب کرد. این مقاله همچنین "عقلانیت فنی"، یک فلسفه را مورد بررسی قرار می دهد که توسط بسیاری از آنها مورد انتقاد قرار گرفته است و بیش از حد تمرکز خود را بر روی ابزار و به همین ترتیب نادیده گرفتن شیء تحقیق و هدف مطالعه. با این وجود، اگر چه عقلانیت فنی از مثبت گرایی حاصل می شود، نخست آن نمی تواند به سادگی برابر با دومی باشد. پیشنهاد شده است که بهبود کیفیت علمی تحقیقات گردشگری همچنان نیاز اصلی برای توسعه رشته های گردشگری در حال حاضر است. برای تحقیقات گردشگری ممکن است صرفا از طریق گنجاندن در دوره های تخصصی یا محتوای موضوع موجود تبدیل به یک نظم شود. تحقیقات گردشگری باید پیش از آنکه به رشته ای تبدیل شود، علمی تر شود.