Past as prologue: Entrepreneurial inaction decisions and subsequent action judgments

ما غرامت و عمق را به نظریه عمل کارآفرینی اضافه می کنیم، با بررسی نقش تصمیم گیری های غیر کارآفرینی کارآفرینی - تصمیم های عمدی به دنبال فرصت های درک شده - در تأثیر گذارانه کارآفرینان از راه دور و به سمت تصمیم گیری های عملی در مورد فرصت های بعدی. با انجام این کار، ما از منظر قضاوت تصمیم گیری پیوسته به طور منحصر به فرد تئوری می کنیم که بازنمودهای ذهنی کارآفرینان با شک و تردید از تصمیمات ناشی از ابتکار کارآفرینی واجد شرایط و به تبع آن ارزیابی تأثیرات فرصت هایی که دنبال می شود، واجد شرایط است. با استفاده از دو آزمایش چند مرحلهای سناریو که 244 کارآفرین بنیانگذار را در مجموع 690 تصمیم گیری در مورد فرصتهای متوالی انجام دادند، ما دریافتیم که تصمیمات ناشی از ابتدای فعالیت منفی بر احتمال بازنشستگی کارآفرینان تاثیر می گذارد. با این حال، این اثر کاهش می یابد زمانی که کارآفرینان فرصت های بعدی را به عنوان غیر متمادی درک می کنند، نه مشابه. به این ترتیب، تصمیم ناتوانی اولیه، ارزیابی احتمال احتمال اقدام بعدی را کاهش می دهد، اما ویژگی های فرصت، مانند عدم هماهنگی، می تواند کارآفرینان را مجبور به اقدام کند.