Assessment of livelihood vulnerability of land-lost farmers in urban fringes: A case study of Xi'an, China

تحقیق در مورد آسیب پذیری معیشت معیشت روستایی به تغییرات آب و هوایی و رویدادهای شدید آب و هوا (مانند خشکسالی، سیلاب و تافون) توجه زیادی را به خود جلب کرده است. با این حال، نسبتا کمی تلاش برای ارزیابی اثرات تغییرات اجتماعی، اقتصادی و یا فضایی در آسیب پذیری معیشت صورت گرفته است. با گسترش سریع شهرک چین، بسیاری از کشاورزان در مناطق حاشیه شهرها به خاطر معیشت خود به دلیل معیشت خود رنج می برند. بنابراین، معیشت این کشاورزان از دست رفته زمین به یک مسئله مهم اجتماعی در چین تبدیل شده است. این مقاله چارچوب تحلیلی آسیب پذیری معیشت را در مورد کشاورزان از دست رفته در مناطق حاشیه شهری شیان که در معرض شهری سریع قرار گرفته اند، مورد استفاده قرار می دهد. ما شاخص هایی را برای ارزیابی تأثیر حساس / حساسیت و ظرفیت پاسخ به معیشت آسیب پذیری کشاورزان از دست رفته زمین توسعه داده ایم. با استفاده از ترکیبی از تجزیه و تحلیل کیفی و کمی، داده ها از مصاحبه های شخصی و نظرسنجی های خانگی در سال 2015 جمع آوری شده است. چهار نوع آسیب پذیری معیشتی برای خانوارهای از دست رفته زمین طبقه بندی شده اند: حساسیت بالا و ظرفیت پاسخ بالا، حساسیت کم و ظرفیت پاسخ بالا، حساسیت کم و ظرفیت پاسخ کم، و حساسیت بالا و ظرفیت پاسخ کم. نوع محصول کاشته شده قبل از از دست دادن زمین بیشترین تاثیر را بر حساسیت کشاورزان از دست رفته زمین داشت، اما تأثیر قابل توجهی بر ظرفیت پاسخ نداشت. داشتن خانه تجاری قابل انعطاف، تنوع درآمد، سطح تحصیلات، جبران خسارت زمین و سرمایه اجتماعی، عوامل عمده ای است که توانایی واکنش کشاورزان از دست رفته را تحت تاثیر قرار می دهد. یافته های ما نشان می دهد که نیاز به کشاورزان از دست رفته زمین برای بهبود سطح تحصیلات و مهارت های شغلی خود، و در نتیجه افزایش ظرفیت خود را برای معیشت های متنوع و متنوع. همزمان، دولت محلی باید کمک های معیشتی را در قالب آموزش اشتغال، بهبود رفاه اجتماعی و شهرنشینی نا متناسب محدود کند.