Measuring corticosterone in feathers: Strengths, limitations, and suggestions for the future

اخیرا تکنیک اندازه گیری کورتیکواسترون در پرها، اندازه گیری طولانی مدت کورتیکواسترون در پرندگان را فراهم می کند. این بررسی نقاط قوت، نقاط ضعف و مسائل فنی حل نشده کورتیکوسترول پر را بررسی می کند. نقاط قوت کورتیکواسترویان پر بودن آن عبارتند از: ارزیابی گذشته نگر از فیزیولوژی کورتیکواسترونی، از جمله اطلاعاتی که از وجود (غیر قابل مشاهده) یا مرده (مانند نمونه های موزه) یک اندازه گیری طولانی مدت کورتیکوسترون در طی دوره رشد پرها (روزها و هفته ها)، همگن سازی هر دو خط مقدم و پاسخ به عوامل استرس زا؛ و انعطاف پذیر، حداقل تهاجمی، نمونه برداری. با این حال، محققان با توجه به این تکنیک باید از محدودیت ها آگاه باشند. کورتیکوسترول پر تنها نشان دهنده قرار گرفتن در معرض هورمون در طی رشد پرها است و در هنگام نمونه برداری در طول گلدان، شاخص های کورتیکواسترون و شرایط اکولوژیکی ممکن است نماینده اکثریت چرخه سالانه نباشد. همگام سازی رس در اغلب موارد برای یک جمعیت ناشناخته است، و در هنگام مقایسه بین فردی نیاز به فرضیه دارد. علاوه بر این، مسائل فنی حل نشده عبارتند از: ارزیابی اینکه آیا کورتیکواسترون تنها هورمون اندازه گیری شده توسط آزمایشات است؛ تعیین دینامیک رسوب برای شناخت کامل اتصالات بین پره و کراتوکتاسترون پلاسما؛ مطالعه طول عمر و پایداری کورتیکوسترون در پر؛ تأثیر اندازه پرها و رنگ روی رسوب کورتیکوسترون؛ و درک علل و پیامدهای تغییرات کورتیکواسترونی در طول طول پر. با وجود محدودیت های بالا و چالش های فنی، تعیین شاخص های کورتیکوسترون در پرها، اثبات شده است که یک روش مفید برای کاوش برخی از همبستگی های زیستشناختی و فیزیولوژیک در پرندگان اختصاصی است. با توجه به چشم انداز منحصر به فرد که کورتیکوسترون پر می دهد، ما پیشنهاد می کنیم که این اندازه گیری مکمل، نه جایگزین اندازه گیری های پلاسما.