Incentive salience attribution is not the sole determinant of suboptimal choice in rats: Conditioned inhibition matters

تحقیقات قبلی تفاوت های واضح بین کبوتران و موش صحرایی را در روش انتخاب روش غالب انتخاب کرده است. کبوترها به طور غیرمستقیم رفتار می کنند، ترجیح می دهند جایگزین با محرک های تبعیض آمیز و احتمالات کمتر تقویت، بیش از دیگری با احتمال بیشتر تقویت، اما بدون محرک های تبعیض آمیز. در مقابل، موش ها به طور مطلوب به ترتیب مخالف رفتار می کنند. پیشنهاد شده است که این تفاوت ها نتیجه حساسیت بیشتری نسبت به مهار کنندگی در موش صحرایی نسبت به کبوتران است. به همین ترتیب، تحقیقات اخیر نشان می دهد که تفاوت های بهینه می تواند به وسیله ی انگیزه های دیفرانسیل محرک هایی که به عنوان محرک های تشخیصی مورد استفاده قرار می گیرند، مورد توجه قرار گیرد و هر دو گونه به عنوان زیرمجموعه ای در نظر گرفته می شوند؛ به طور خاص، هنگامی که اهرم ها به عنوان محرک های تشخیصی مورد استفاده قرار گرفتند، موش های صحرایی غیرقطعی بودند. با این حال، در ارزیابی این فرضیه، یک مهار کننده مشروط استفاده نشد. در این گزارش، هشت موش صحرایی با روش انتخابی مواجه شدند که هر دو متغیری را که در بالا بحث شده بود، یکپارچه کردند: یک مهار کننده مشروط با جایگزین تبعیض آمیز همراه بود و محرک های دارای انگیزه بالا بودند. اولویت واضحی برای جایگزین مطلوب یافت شد، که نشان می دهد مهارکننده های موثر بر روی اولویت موش ها تأثیر قابل توجهی دارند و تفاوت های گونه ها حتی در روش هایی که در آن محرک های تشخیصی دارای اهمیت انگیز هستند، باقی می مانند.