The Achilles heel of participatory conservation

گرچه برنامه ریزی مشارکتی برای حفاظت در طول چند دهه گذشته اهمیت فراوانی یافته است، آیا این روند در حفاظت از تنوع زیستی هنوز هم بحث برانگیز است. علاوه بر این، تصمیمات ابتدایی و قانونی که در مورد آنها در فرآیند دخیل هستند، ممکن است هدف گاه به گام ضمنی را نادیده بگیرد که بدون مشارکتکنندگان نتیجه های قانونی و عادلانه را پیدا خواهند کرد. مشکلات مختلف مربوط به نمایندگی مناسب از تمامی منافع عمومی مانند استبداد اقلیت یا درگیری های منافع است. ما بر ادغام موثر منافع عمومی در تصمیم گیری در مورد استفاده و حفظ محیط زیست، از جمله تنوع زیستی متمرکز هستیم، و ما استدلال می کنیم که چرا منافع عمومی باید یک پیش شرط برای فرآیندهای دموکراتیک، مشروع و عادلانه باشد. هنگامی که منافع باریک پایدار می شوند، درگیری های حفاظت از محیط زیست می تواند به عنوان مزاحم به عنوان مخالفان موقعیت های غیر قابل انعطاف و قطب نما بحث. با تصویب اصول دموکراتیک عدالت بین نسل ها و آموزه های اعتماد عمومی، می توان فرایندهای تصمیم گیری مشارکتی را بهبود بخشید. ما توصیه هایی در مورد چگونگی ادغام منافع عمومی در تصمیم گیری های مربوط به حفاظت می دهیم.