Role of dispersal in resistance evolution and spread

جریان ژن از طریق مهاجرت به میزان تکامل مقاومت در برابر تاکتیک مدیریت آفات تأثیر می گذارد، در حالیکه مهاجرت از یک جمعیت مقاوم می تواند آلل های مقاومت را به صورت فضایی گسترش دهد. این که مقاومت در سراسر منظره شناسایی می شود، نشان دهنده تکامل دائولو نوظهور در نقاط مختلف است و یا از یک جمعیت کانونی تنها می تواند بیشترین تاثیر را در کاهش استراتژی کاهش دهد. پویایی پراکندگی آفات، مقیاس فضایی و زمانی را تعیین می کند که در آن تاکتیک های کاهش تداوم باید برای مقاومت در معرض و یا معکوس در یک منطقه استفاده شود. تکامل مستقل مقاومت در جمعیت های مختلف به نظر می رسد معمول اما غیر جهانی است. برعکس، گسترش فضایی تقریبا اجتناب ناپذیر است. با این حال، میزان و مقیاس گسترش به طور عمده به پویایی پراکندگی بستگی دارد و با عوامل مانند هزینه های تناسب، فشار انتخاب متغیر مکانی و اینکه آیا آلل های مقاومت از طریق جمعیت ثابت ایجاد شده یا توسط جمعیت هایی که سرزمین جدید را مستعمره می کنند، به وجود می آیند.