Experimental effects of grazers on autotrophic species assemblages across a nitrate gradient in Florida springs

چشمه ها با تشدید تضعیف ساختار اکوسیستم، یعنی تغییرات در مجموعه های اتوتروفی گونه از ماکروفیت های عروق غرق شده به جلبک های رشته ای بنتونیک مواجه هستند. افزایش غلظت نیترات به عنوان یک راننده اصلی این تغییر اشاره شده است و معیارهای مواد غذایی عددی برای رسیدگی به افزایش غلظت نیترات و بازگرداندن غلظت ماکروفیت توسعه داده شده است. با این حال، پایه مکانیکی نتایج رقابتی بین جلبک ها و ماکروفیت ها در این سیستم ها حل نشده است. این مطالعه چگونگی چریدن گاستروپید ها را بر چگونگی تاثیرات جلبک ها و سهام ماکروفیت و تولید خالص بوسیله دستکاری تراکم گاستروپود در مزوزوسیما های موضعی در سه سطح غلظت نیترات و ترکیب ترکیب اتاتوفیک بررسی کرد. اثرات کلی چرا در دامنه غلظت نیترات و اندازه اثر در جلبک ها مورد بررسی قرار گرفت و ماکروفیت ها به صورت جداگانه در سطح غلظت نیترات مقایسه شدند. نتایج نشان می دهد که موفقیت غده های ماکروفیت به طور معنی داری در غیاب گاوها کاهش می یابد، در حالی که عدم وجود گراس ها بیش از سه برابر ذخایر نسبی ایستگاه های تاکوس آبجوسازی است. الگوی هماهنگی تأثیر گرز برای تولید خالص هر دو ماکروفیت یا جلبک یافت نشد. اثر عدم وجود گراز موجب شد که بیشترین ذخایر دائمی جلبک در شرایط کم نیترات وجود داشته باشد، در حالی که عدم حضور گراز منجر به کاهش اثرات منفی بر ذخایر ماکروفیت در محیط های کم و متوسط ​​نیترات می شود. حضور گریزر اثرات مثبتی بر روی ذخایر ماکروفیت در تمام سطوح نیترات داشت. این نتایج نشان می دهد که هر دو کاهش بار نیترات و پرورش جمعیت های سالم پرندگان در مدیریت این سیستم های جریان آب مؤثر خواهد بود.