Prevalent structural disorder carries signature of prokaryotic adaptation to oxic atmosphere

میکروب ها مکانیسم های کارآمد را برای تحمل تغییرات محیطی به کار گرفته اند. ظهور اکسیژن یک رویداد بزرگ بود که منجر به تغییرات ناگهانی در جو زمین شد. برای تنظیم این تغییر در شرایط محیطی، میکروب های باستانی باید چندین اصلاح شده داشته باشند. اگر چه بعضی از ویژگی های پروتئومیک و ژنومی برای تسهیل زنده ماندن میکروارگانیسم ها در حضور اکسیژن پیشنهاد شده است، روند انطباق هنوز باقی مانده است. مطالعات اخیر متمرکز شده اند که پروتئین های ناسازگار ذاتی نقش مهمی در انطباق با طیف گسترده ای از شرایط محیطی دارند. بنابراین، احتمال دارد که پروتئین های مختلط نیز می توانند نقش های ضروری را در انطباق میکروبی با محیط هوازی بازی کنند. برای آزمون این فرضیه، ما میزان اختلال 679 پروکریوت را از چهار گروه نیاز به اکسیژن اندازه گیری کردیم. نتایج ما نشان داد که پروتئاهای هوازی با بالاترین اختلال پروتئینی همراه با میکروب های فاکتوریل مواجه هستند. اختلال حداقل در میکروب های بی هوازی و میکروآئروفیلی مشاهده شد و اختلاف معنی داری در میزان اختلال آنها مشاهده نشد. با در نظر گرفتن تمام عوامل مخالف بالقوه که می توانند اختلالات پروتئینی را مدوله کنند، در اینجا ما ثابت کردیم که اختلال پروتئین بالا در میکروب هوازی، یک محصول جانبی برای انطباق با هر گونه فشار انتخابی نیست. در سطح عملکردی، ما دریافتیم که اختلال بالا در پروتئوم های هوازی برای فرایندهایی که برای شیوه زندگی هوازی آنها اهمیت دارد، استفاده می شود. علاوه بر این، پروتئام های هوازی غنی شده با سایت های اتصال ناخوشایند بود و شامل عوامل رونویسی با تمایلات اختلال شدید بود. بر اساس نتایج ما، در اینجا پیشنهاد شده است که اختلالات پروتئین بالا یک فرصت تطبیقی ​​برای میکروب های هوازی است که با پیچیدگی های ژنتیکی و عملکردی سبک زندگی هوازی سازگار است.