Deriving simple predictions from complex models to support environmental decision-making

دهه های اخیر شاهد پیشرفت های چشمگیری در مدل سازی و محاسبات زیست محیطی بوده ایم و محیط زیست را قادر ساختیم مدل های به طور فزاینده ای را برای ارزیابی دقیق تر سیستم های زیست محیطی ایجاد کنیم. برای اطلاع رسانی بهتر در تصمیم گیری های محیط زیست، مهم است که پیش بینی های این مدل ها در روش های ساده بیان شده است که برای ذینفعان برای درک و استفاده مفید است. یکی از راههای دستیابی به این هدف، پیش بینی مقادیر آستانه برای اختلالات زیست محیطی (مثلا تغییرات اقلیمی، اصلاح زیستگاه، کاهش وزن غذا، افزایش سطح دریا) با تاثیرات منفی بر روی افراد، جمعیت ها، جوامع و اکوسیستم ها است. این آستانه ها می توانند توسط ذینفعان مورد استفاده قرار گیرند تا به مدیریت و سیاست اطلاع دهند. در این مقاله نشان داده شده است که چگونه این رویکرد می تواند از مدل های مبتنی بر فرد از پرندگان، شکار و زیستگاه آنها استفاده کند تا مبنای شواهد برای حفاظت از پرندگان ساحلی و مدیریت پوسته پوسته را فراهم کند. به طور خاص، ما نشان می دهیم که چگونه چنین مدل هایی را می توان برای تعیین مقادیر آستانه برای اختلالات فراوانی غذا که می تواند منفی بر جمعیت های پرنده تاثیر گذارد، نشان دهد. ما برجسته می کنیم که آستانه های محیطی می تواند به طور گسترده ای مورد استفاده قرار گیرد برای اطلاع رسانی به مدیریت گونه ها و زیستگاه ها تحت تغییرات زیست محیطی.