Effects of light, nutrients, and food chain length on trophic efficiencies in simple stoichiometric aquatic food chain models

راندمان انتقال زیست شناسی زیست محیطی می تواند معیارهای قابل توجهی از عملکرد اکوسیستم را فراهم کند. سطوح روشنایی، در دسترس بودن مواد مغذی و طول زنجیره غذایی تاثیر تعاملات محیطی را ایجاد می کنند و می توانند باعث عدم تعادل عناصر بین سطوح طعمه ای شوند که ممکن است منجر به محدودیت های استئوکیومتریک بر راندمان زنجیره غذایی شود. با وجود نقش مهمی که ترکیب شیمیایی تولید کنندگان اصلی و کیفیت مواد غذایی در تعیین بهره وری مصرف کننده ایفا می کند، بیشتر مدل های زنجیره غذایی مورد استفاده برای ارزیابی اثربخشی انتقال طوفان، محدودیت های استوکیومتری را نادیده می گیرند. این مطالعه مدل های استوکیومتری ساده دو و سه سطح طوفیک را ارائه می دهد و اثرات نور و مواد مغذی را در مورد اثربخشی انتقال محیط زیست بررسی می کند. مدل ها پیش بینی می کنند که مصرف مواد غذایی محدود به کارایی زنجیره غذایی کاهش می یابد. سطوح تغذیه ای به طوری که تولید کننده اصلی و مصرف کننده ترکیبات استئوکیومتری مشابهی را ارائه می دهند، شرایطی را برای راندمان زنجیره غذایی بالا فراهم می کنند. در محیط های ثابت کم مواد مغذی، بهره وری زنجیره غذایی بیشترین در شرایط سطح نورانی است که تولید کننده اصلی و مصرف کننده ترکیبات استئوکیومتر مشابهی دارند. در محیط های ثابت مواد با کیفیت بالا، بازده غذایی زنجیره غذایی بیشتر برای سطوح کم نور کم است به طوری که نسبت فسفر: کربن تولید کننده اصلی بالاتر از نسبت فسفر: کربن مصرف کننده است. بازده غذایی زنجیره غذایی در زنجیره غذایی تریتروفیک پایین تر از زنجیره های غذایی دایروفی پایین است و بازده مصرف کننده در محدودیت های شکارچی پایین تر است. برای مدل های آینده، برای پیش بینی چگونگی انتقال انرژی و عناصر در سطوح طرفیک و زنجیره های غذایی، برای مدل های آینده، ضروری است که در دسترس بودن نور و مواد مغذی و محدودیت های استوکیومتریک مورد بررسی قرار گیرند.