Fluctuating quota and management costs under multiannual adjustment of fish quota

شیلات دریای شمال توسط اتحادیه اروپا (اتحادیه اروپا) از طریق سیستم سهمیه سالانه مدیریت می شود. با توجه به عدم اطمینان در مورد سهام ماهی های آینده، بازبینی سالانه این سیاست ها منجر به نوسانات سهمیه ای می شود که به نوبه خود بر تصمیم گیری های برداشت و سرمایه گذاری ماهیگیران تاثیر می گذارد. تعیین سهمیه نیاز به هزینه های بالای مدیریت از لحاظ به دست آوردن اطلاعات و مذاکرات بین کارشناسان و سیاست گذاران است. اتحادیه اروپا برای کاهش هرگونه نوسانات سهمیه ای و هزینه های مدیریتی، یک سیستم سه ماهه چند ساله پیشنهاد داده است. در این مقاله، تاثیر سهمیه چند ساله بر نوسانات سهمیه و اجاره منابع، در حالی که حسابداری برای هزینه های مدیریت، بررسی می شود. ما یک مدل برنامه ریزی دایمی تصادفی دو سطحی را توسعه می دهیم، جایی که در سطح اول، اتحادیه اروپا سهمیه ای را تعیین می کند که میزان اجاره منابع را به حداکثر می رساند. در سطح دوم، ماهیگیران به طرز معجزه آسایی بر میزان برداشت و سرمایه گذاری خود، با سهمیه بندی تصمیم می گیرند. نتایج نشان می دهد که سیاست گذاران می توانند نوسانات سهمیه ای را کاهش داده و اجزای منابع مالی را از ماهیگیری با سهمیه های چند ساله کاهش دهند. اهداف مهم در دستیابی به این اهداف عبارتند از: ذخایر ماهی و سرمایه گذاری های غیرقابل انباشته، که منجر به بیش از ظرفیت های بیشتر می شود.