Recognition and management of ecological refugees: A case study of the Cape mountain zebra

فعالیت های انسان شناسی منجر به انقباض طولانی مدت در بسیاری از گونه ها شده است، ایجاد جمعیت های منزوی در زیستگاه های زیست محیطی حاشیه ای و غیرقطعی. گونه های 'پناهنده' دارای توزیع فعلی است که به طور کامل به زیستگاه غیرقطعی محدود می شود. با این حال، احتمال دارد که بسیاری از گونه ها پناهنده های جزئی هستند که در آن یک یا چند جمعیت در زیستگاه نامناسب بیولوژیکی مدیریت می شوند. در اینجا، ما یک چارچوب برای ارزیابی جمعیت بالقوه پناهندگان در زیستگاه های حاشیه ای را با استفاده از یک گونه مدل - گورباچف ​​کوهی کوه می سازیم. ما با توجه به فراوانی و طعم بودن کیفیت چمن و رژیم غذایی با استفاده از مواد مغذی و تجزیه و تحلیل مواد عادی، کیفیت زندگی زیستگاه را ارزیابی کردیم. فراوانی عظیم چمن با نرخ رشد جمعیت بیشتر و تراکم گورخر و نسبت جنسی نسبت به بزرگسالان کمتر است. علاوه بر این، کیفیت عناصر غذایی و مواد مغذی مدفوع همچنین با فراوانی علف های هرز ارتباط دارد. نتایج ما نشان می دهد که جمعیت فقیر انجام شده با زیستگاه غیرقطعی مشخص شده اند و از این فرضیه حمایت می کنند که گورستان کوهی کوه دارای جمعیت پناهنده است. علاوه بر این، واریانس بیشتری در نسبت جنسی و نرخ رشد جمعیت در جمعیت های کوچک نشان داد که آنها ممکن است در معرض خطر برای اثرات تصادفی تصادفی، مانند یک نسبت جنس مخالف، ترکیب عملکرد ضعیف. ما نشان می دهیم که چگونه مفهوم پناهنده را می توان به طور کلی در هنگام مدیریت گونه ها با جمعیت های تقسیم شده در سراسر زیستگاه های حاشیه ای مورد استفاده قرار داد. به طور گسترده تر، نتایج ارائه شده در اینجا اهمیت شناخت طیف وسیعی از زیستگاه های تاریخی اشغال شده توسط گونه ها را در هنگام ارزیابی مناسب بودن زیست محیطی مشخص می کند. شناسایی و مقابله با جمعیت های پناهندگان، اقلیت ها و شکاف ها به ویژه در معرض تغییرات زیست محیطی است.