Climate change hastens the urgency of conservation for range-restricted plant species in the central-northern Mediterranean region

با پافشاری بر این که فعالیت های انسانی منجر به دخالت خطرناک در آب و هوای زمین شده است، فشار سیاسی برای اندازه گیری روشن و تعیین تاثیرات بیولوژیکی ناشی از آن رو به افزایش است. با وجود تنوع فوق العاده بیوم مدیترانه، به طور عمده به دلیل تعداد گونه های گیاهی نادر و اندمیک، تاثیر تغییرات آب و هوایی در آینده در گونه های مدیون مدیترانه ای مدیترانه، تنها در چند مطالعه مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعه، ما تحلیلی از اثرات بالقوه تغییرات اقلیمی را در 22 گونه گیاهی که محدوده آن به منطقه مدیترانه مرکزی و شمالی محدود شده است ارائه کردیم. ما از مدل سازی توزیع گونه ها برای تست استفاده کردیم که آیا تغییرات آب و هوایی پیش بینی شده ممکن است بر سازگاری فعلی زیستگاه گونه ها تأثیر بگذارد؛ برای ارزیابی تهدیدات ممکن آینده به دلیل تغییرات آب و هوایی؛ و برای آزمون هر گونه رابطه بین خطر انقراض و عوامل پیش بینی کننده زیست محیطی و زندگی. گونه های مورد مطالعه پیش بینی می شود که تا سال 2020 حدود 50 درصد از دامنه فعلی خود را از دست بدهند. به همین ترتیب، احتمال رخداد در مناطق شناخته شده تا سال 2020 به شدت کاهش یافته است. نتایج ما ارتباط بین ویژگی های بیولوژیکی و انقباضات دامنه را حفظ می کند. با وجود اینکه گونه های مدیترانه به میزان کمتری از زیستگاه ها از طریق آلپ به دست می آیند، گونه هایی با محدوده جغرافیایی محدود، به نظر می رسد بیشتر از اثرات تغییرات آب و هوایی نسبت به آن ها گسترده هستند. نتایج ما بر نیاز به اقدامات فوری نظارت و حفاظت تأکید می کند و نشان می دهد که گونه های نادر ممکن است برای نظارت بر وضعیت حفاظت زیستگاه در ارتباط با اثرات گرم شدن کره زمین در منطقه مدیترانه مفید باشد.